Çocuklara en çok acı çektiren veya onları kızdıran konudur kirli olmama mevzuu..
Can için de öyle. Sorun yaşıyoruz ister istemez çünkü annesinin bir dolu temizlik kriterleri var..
Yani inanamıyorum sanki günümüzün büyük bir kısmı kirlenmemek için birşeyler yaparak geçiyor!. Can bana bunu gösteriyor son zamanlarda. Ona sürekli kirlenmemesi için uyarıda bulunurken yakalıyorum kendimi. Yemek yerken birşey içerken “dökmemeye çalış oğlum”, sokaktayken “ayağını çamura basma oğlum, sıçratma oğlum” klozetle oynamak isterken “hijyen değil gel başka yerde oynayalım oğlum”, onu dökme bunu düşürme bu nedir ya… çocuğun sürekli elleri mi yıkanacak? Yani burada anlayamadığım bizim hayatın doğal haline ne kadar zıt durduğumuz.. yani yetişkinlerin..

kir nedir ki? Bizim hayatımızdaki uzak durmamız gereken mikroplu durumlar mı? Hayat bu kadar insanlara karşı mı? Niye herşey kirlidir ki? Ve ayrıca temiz olan sabunlar mı gerçekten? Dışarıda gezerken ellerimiz toprak olsa hemen gidip yıkıyoruz, toprak mı dünyanın doğal ürünü sabun mu? İnsanoğlu kendisini ne hale getirmiş ki böyle?

Önerilen makaleler

Bir cevap yazın