Türk annelerinin gülünesi halleri…

http://www.ayseninikizleri.com/BlogDetay.aspx?BlogID=78

Bu yazıyı da Damla sayesinde okudum. Süper tespitler yapmış Esra Sert. Güldüm ama ağlamam mı gerekiyordu acaba 🙂 çok trajikomik durumlar çünkü..

Anneliği bu zannediyorlar, hasta etmemek için kat kat giydirmek, haddinden fazla tıka basa doyurmak falan..ama anneler de bunu bile bile yapmıyorlar ki ellerinde değil! yazıya yorumlardan bir tanesinde, bir annenin parkta bir başka çocuğun annesine “çocuğu kaydıraktan kaydırmayın isterseniz, düşebilir” dediğini okuyunca cidden kafayı yememek çok zor diye düşündüm. Nasıl olabilir nasıl yani :))
Tamam kabul ediyorum, çocuğumuz hasta olunca üzülüyoruz, üzülmekten öte gönül yorgunluğu çekiyoruz çok daha zor bir his, herşeye tamam ama arkadaşlar hastalık bu ya, alt tarafı hastalık…! insan bedeni hasta olmadan büyüyemiyor bunun teknolojisi henüz geliştirilmedi, o halde nedir bu zalimlik çocuklara yaptığımız nedir??
Çocuğunuza hasta olmasın diye yaptığınız her türlü telkin onların daha da çok hasta olmasına yol açmaktadır. buna inanıyorum.
Herhangi bir şeyin herhangi bir fikrin savunucusu olmak o fikrin tam tersini kendine çekmekle sonuçlanır. Tam ters durumları yaşatırsınız kendinize…Yani diğer bir deyişle, bir şey olmasın diye deliler gibi çaba gösterirseniz o şeyin olması için her türlü enerjiyi çekersiniz… ve o şey olur…
Aslında biliriz bunları, korkuğum başıma geldi deriz ama bu mekanizmayı kontrol edemiyoruz değil mi? sürekli birşeylerden korkuyoruz..
Konu yine ruhsal mevzulara kaydı… geri döndüm nasılsa yazarım sonra 🙂

Önerilen makaleler

Bir cevap yazın