Bayram Öncesi

Merhaba,
Bayram geldi. Bir hafta tatil yapacağız. Biz Ankara’da olacağız. Yeni evim çok güzel oldu. İçimden her gün gidip o boş evde vakit geçirmek geliyor. Çok sevdim. 27’sinde taşınacaktık ama Okan eğitim için şehir dışında olacak, 4 Aralık’ta taşınıyoruz. O zamana kadar birçok eşyamı kendim götüreceğim. Minik minik taşıyacağım. Hani böyle en kıymetli kimsenin eline vermeye kıyamadığım eşyalarımı.. Bu da benim için çok keyifli olacak. Artık dolaplarım daha düzenli olacak. Zihnimin dağınıklığını -yeni evimde yeni yepyeni düzenimle- yok etmek istiyorum. Çünkü biliyorum zihnimin dağınıklığı fiziğe yansıyor. Kıyafet dolabım hiç bu kadar dağınık olmamıştı. Orayı öyle görünce sinirim bozuluyor ama asıl istediğim şey kendi zihnimin toplanması aslında. Okan eve taşınınca evimde kontrolü kaybettim resmen. Neyin nerede olduğunu artık bilemiyorum bu da beni deli ediyor. Son 3 yılda eşyalar çoğaldı benim dikkatimi Can’a vermem gerekti, evle ilgilenemedim vs. Ama bu evde öyle olmayacağım. Fazla bütün eşyaları, ayakkabıları, kıyafetleri, dergileri, kitapları atacağım sadece kullandığım şeyler kalacak. Evde hiç kullanmadığım ama yine de atmadığım bir sürü şey, sanki üzerimde yük gibi. Niye o yükü taşıyayım! Sadeleşmek istiyorum. Yalnızca giydiğim kıyafetleri görmek istiyorum. Giymediklerimi görmek istemiyorum artık. Veririm birileri faydalanır.
Bir de son günlerde sinirlerim acaip bozuk. Sürekli bağırıp çağırmak istiyorum bazı kişilere. Yapamıyorum ama bu sefer de içimde ediyorum o kavgaları. Tahammül edemiyorum artık bazı şeylere. Kendime hayret ediyorum ama ilk defa bazen kırıp dökmek geliyor içimden etrafımdaki herşeyi. Çok sinirliyim çok…