Çengelhan..

Çengelhan’a her gittiğimde mekanın farklı enerjisinden olsa gerek ruh halimin değiştiğini hissediyorum. Meraklı bir çocuk moduna giriyorum sanki. Küçük küçük odalar, her birine başımı uzatıp mutlaka bakmak geliyor içimden. Bir sanayi müzesinin nasıl bir çekiciliği olabilir ki demeyin, gerçekten de çekiyor insanı. Üstelik de gezdikten sonra içeride oturup keyifli bir türk kahvesi içebileceğiniz divan restoran varken..

Geçen Pazar gittiğimde ise Vehbi bey’in şu sözleri beni yine ve yine etkilemeyi başardı..

Onur veren bir sadelik ve sorumluluk içinde yaşamak.. ve aynı zamanda hiçbir şeyden yoksun kalmadan bunu yapabilmek pek kolay olmasa gerek.. zaten bunu yapabilen insanlarda ‘erdem’ dediğimiz o ruhsal fazileti görürüm ben..

Müzeyi tanımak isteyenler için: http://www.rmk-museum.org.tr/cengelhan/