Kardeşlerin bağlılığı..

Eren’le ilgili pek de yazmadığımı farkettim.

Can hakkında yazdıklarım senelerce benim hayatımda nasıl gelişmeler olduğunu anlatıyor, Eren için de bazı şeyler yazmalıyım. Eminim ki Eren ile ilgili yazdıklarım Can hakkında yazdıklarımdan çok farklı olacak.

Can küçükken daha farklı bir Nihan vardı, Eren küçükken çok daha farklı bir Nihan var.

Onlar büyüdüklerinde bu yazıları okuduklarında anlayacaklar annelerinin nasıl değiştiğini, geliştiğini, nasıl hayatı daha çok sevdiğini 🙂

Pazar günü Eren 2 yaşını bitirecek. İnanılmaz hızlı geçti göz açıp kapayıncaya kadar lafı çok klasik olacak ama doğru 🙂 ayrıca tüm hayatın göz açıp kapayıncaya kadar geçtiğini düşünürsem fena sayılmaz 🙂

Kendisi son derece keyifli bir bebekti, çocukluğa geçişi de çok keyifli yaşıyoruz. Duygusal hallere karşı çok daha esnek bir varlık var karşımda. İniş çıkışlara karşı daha dayanıklı bir çocuk Eren. Duygu hallerini çok ciddiye almıyor, gelip geçmesine izin veriyor. Fiziksel dayanıklılığı da yüksek, öyle herşeye ağlamıyor, takmıyor. İsteklerinde çok inatçı, bir şeye kafayı taktığında onu bir şekilde yaşaması gerekiyor, olamıyorsa da olamadığını gördükten sonra vazgeçiyor. Benim söylemem yetmiyor, kendisinin yaşaması gerekiyor, ikna edilmeye çok müsait bir çocuk değil.

Daha çok bebekken bile abisi ile aralarında müthiş farklar olduğunu görebiliyorduk. Gerçekten de büyüdükçe farklar açık seçik kendini gösteriyor. Bazı şeylerin doğuştan geldiğini görüyorum, ailenin yaklaşım tarzı bu farkları oluşturuyor olamaz. Çok daha farklı bir mekanizma var bu işin içinde. Aynı ailede büyüyen kardeşlerin birbirlerinden farklı karakterlerde olması. Ama bir yandan da bazı özelliklerinin çok benzemesi… Göreceğiz daha ileride neler yaşanacak aralarında 🙂

Kardeşler küçükken ne kadar çok güzel anı biriktirirlerse büyüdüklerinde o kadar bağlı oluyorlarmış birbirlerine.. ne kadar doğru!

Birbirlerine kızsalar kavga etseler de (sabrımın yettiği kadar tabii 🙂 ) izin veriyorum onlara, birlikte birşeyler yaşasınlar yeter ki, çünkü kavga da etseler sonra barışıp eğlenmeye devam ediyorlar. Bol bol anı biriktirme dönemi….

Let’s live in the now…