Çocuğumla iletişim kurarken yaptığım bir kaç şey var. Anne olarak aslında benim denetimim altında olmayan şeyleri denetleyebileceğime inanıyorum veya denetlemem gerektiğine. Çocuğumun davranışlarını kontrol etmeye ihtiyaç duyuyorum sanki bu şekilde iyi bir anne olduğumu kendime ve tüm dünyaya kanıtlayacağım duygusu var. Ne kadar yanlış!

Ben bir anne olarak çocuğumun belli bir şekilde düşünmesini, hissetmesini veya davranmasını sağlayamam, ama hangi davranışlara hoşgörü göstereceğim, hangilerine göstermeyeceğim konusunda kararlı olabilirim. Kötü davranışlarının sonuçlarının ne olacağı konusunda katı ve kararlı olabilirim.

Eğer ben çocuğumla bir iktidar mücadelesine girersem onları düşüncelerine duygularını aşırı müdahale etmiş olurum diye düşünüyorum. Burada kendime dönüp kendi konumuma bakmam gerekir sanırım.

Bir de başka bir konu var, sorunun kendimizde, çocukta veya babada olduğunu düşünmenin bir faydası olmaz diye düşünüyorum. Sorun kimde gözükürse gözüksün aile hayatında tek bir suçlu olmuyor.

Önerilen makaleler

Bir cevap yazın