yonetici Dernekte Salı konferansım olduğu zaman bitip de eve ulaştığımda hissetiğim şeyi tarif edemem bir türlü. Huzur hali ama içinde hem mutluluk var hem kıpır kıpır heyecan var hem rahatlama hem sevinç. O kadar güzel bir duygu ki bu..
Bir şey yaparken değil ama bitirdiğinizde hissettiğiniz o tamamlanmış olma halini hiç yaşadınız mı bilmiyorum..
Doğru bir yerde çok doğru bir şeyi yaptığınızı bilirsiniz ya, yapmak durumunda olduğunuz şeydir, o bir iç durumdur, dışardan empoze edilmiş bir şey değildir. Tamamlandığı zaman yapmanız gereken şeyi yaptığınızı bilme hali ve bu halin verdiği o duygu işte…İçsel bir huzur hissedersiniz. Doğru zamanda doğru yerdeydim hissi gibi.
İçimizde bir yerde bizi bir şeye iten bir kuvvet vardır. Genellikle onun ne olduğunu bilemeyiz. O ittiren kuvveti negatif bir güç olarak tanımlasak bile (çünkü bir kuvvet uygulamaktadır bize) o en büyük yardımcımızdır. Strese gireriz oflarız puflarız ama sonra.. bütün zorluklar, çabalarımızın sonunda yaşadığımız huzurlu bir tatmine dönüşür.
Ancak iş bittiğinde hissettiğimiz o tamamlanmışlık duygusu belki bize bu dünyaya niye doğduğumuzun bir bilgisini verebilir. Hani hep sorarız ya hep arar dururuz, dünyaya geliş amacımızı. O kadar da zor bir cevabı yok. Kendimizi biraz gözlemlemek yeterli olabilir..
Sevgiler,