yonetici 
Kampa gittik!
Hem de öyle böyle değil gerçek bir yaylaya çıkıp, bir gecemizi orada geçirdik! Düzce’ye git, orada köyden alışveriş yap, başla tırmanmaya.. 15 kilometreyi yaklaşık bir saatte gittik, git git bitmedi yol..
Çadırları kurduktan ve karnımızı doyurduktan sonra, düzlüğün hemen bitiminde başlayan ormanın içlerine doğru yürüyüşe çıktık.
İlk defa gerçek bir ormanın kokusunu hissettim, muhteşemdi, o nemlilik, o ağaçların inanılmaz heybeti, ayağını bastığın yumuşak yaprakların hışırtısı, devrilen koca kütükler, çeşit çeşit mantarlar, ağaçların arasından sızan ışık huzmeleri… öyle harikaydı ki, yaptığımız 2 saatlik yürüyüş, yaylada kamp kurup geçirdiğimiz iki güne bedeldi diyebilirim. Etkilendim..ilk defa gördüğüm için ve doğanın güzelliğine bu kadar yakın olduğum için.. Keşke daha ulaşılabilir bir yerde olsaydı buralar..
Çocuklarla gitmenin stresine değdi mi değdi evet.. çocukların çok özgür kalabildiği bir ortamdı. Zaten en çok onlar eğlendi .. Her ne kadar yolu ve kamp alanının fazla bakir! olması canımı sıksa da farklı bir hafta sonu geçirdiğim için keyifli oldu. Tekrar gitmek ister miyim, tekrar çadır kampı yapmayı çok isterim! fakat daha medeni bir ortamda isterim. Yedigöller’de mesela. Milli parkın içinde çadır kuranlar için kolaylıkların olduğu bir ormanın içinde daha mutlu olabilirim.
Nerede olursanız olun, doğanın içinde vakit geçirmek, radyasyonsuz bir ortamda, kamp ateşinde ısınmak, gecenin zifiri karanlığında milyonlarca yıldızı seğretmek, sabah güneşiyle uyanmak, ormanın devasa çamlarının altında sohbetler etmek çok güzel bir olay 🙂 tavsiye tavsiye tavsiye….
Living in now…